اتانازی از دیدگاه اسلام و اخلاق پزشکی نوین

در اسلام زندگی انسان به قدری ارزش دارد که قرآن کریم نجات جان یک انسان را با نجات جان تمامی انسان ها برابر می داند. از سوی دیگر، در این مکتب الهی زندگی افراد متعلق به آن ها نبوده و جان انسان به عنوان امانتی الهی قلمداد می شود که حفظ آن از واجبات غیر قابل انکار است.  از جمله مواردی که  اخلاق پزشکی در دنیای مدرن با آن رو به رو شده است، مسأله ی خودکشی با همکاری پزشک و اتانازی (euthanasia) یا همکاری آگاهانه با بیمار در پایان بخشیدن به زندگی پر درد و رنج وی است. دیدگاه های فلسفی و اخلاقی ادیان مختلف در خصوص انجام اتانازی متفاوت است. از دیدگاه مکاتب انسان محور و غیرالهی، بیمار برای رهایی از درد می تواند آگاهانه مرگ خود را انتخاب نماید و بهره مندی او از حق مرگ با عزت و بی درد همانند حق زندگی باعزت است. این باور در بسیاری از موارد اجرای اتانازی یا قتل ترحم آمیز را توجیه نموده و آن را قانونی کرده است.  با این وجود، در اکثر کشورها، از منظر دین و قانون، اتانازی امری مطرود به شمار می آید. انجمن جهانی پزشکی world medical association (wma)  در بیانیه ی خود بر اساس سوگندنامه ی بقراط،  اتانازی را به هر شکلی محکوم کرده و آن را غیراخلاقی می داند. لذا توجه بیش تر به مسائل اخلاقی پزشکی یک ضرورت اجتناب ناپذیر است. این نوشتار با بهره گیری از آیات و روایات دیدگاه های اسلام را در مورد قتل ترحم آمیز تشریح نموده و آن را با دیدگاه های اخلاق پزشکی نوین مقایسه می نماید.